وقتی کتاب خیالبافیهای ۱ رو خوندم، انگار دلم تنگ شد، انگار سفر کردم به گذشته، دلم برای خیلی از آدمها تنگ شد، آدمهایی که روزی خیلی دوستشون داشتم، حتی گاهی بیشتر از خودم، شاید مسخره به نظر بیاد، ولی واقعا پیش میاد آدم کسی رو
نمیدونم چی شد که این کتاب من رو به خودش جذب کرد، راستش خیلی وقت بود من کتاب شعر نخونده بودم، درحالیکه به شعر علاقهمند هستم و هر از چند گاهی دیوان شهریار یا حافظ رو برمیدارم و از خوندن شعرهاشون لذت میبرم، یا شعرهای