
تعلق خاطر
دنبال اسم فارسی این فیلم بودم دیدم به دوتا اسم منتشر شده یکی «از خود گذشتگی»، یکی هم «تعلق خاطر»، به نظرم دومی خیلی مرتبطتر بود. من اونقدر کلافه بودم که اصلا حوصلهی خودمم نداشتم، با خودم گفتم برم یک فیلمی ببینم، بیهدف وارد سینما شدم، چشمم به این فیلم افتاد، با خودم گفتم چقدر جذاب، در حوزهی هوانوردی هست، هواپیما هم که داره، بشینم همین رو ببینم. نصف شب بود شروع کردم با خودم گفتم یکم اولش رو میبینم بعد خوابم میبره بقیهاش رو فردا میبینم ولی شروع که کردم اونقدرم برای جذاب بود که تا ۵ صبح نشستم این رو تماشا کردم. فوقالعاده بود. همیشه وقتی چنین فیلمهایی رو میبینم حسرت داشتن چنین دوست و رفیقی روی دلم میمونه، واقعا پیدا کردن همچین آدمهایی خیلی کار سختیه. بعد که فهمیدم این فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده و این شخصیتها وجود داشتند بیشتر حسودیم شد، من خیلی این فیلم رو دوست داشتم، چون هم نمیدونستم جنگی به اسم جنگ کره وجود داشته و هم با هواپیمای نظامی فوقالعادهی قدیمی آشنا شدم. من خیلی این فیلم رو دوست داشتم.