سقوط

فیلم‌های مرتبط با جنگ جهانی رو دوست دارم، ولی به نظرم این فیلم خیلی متفاوت از بقیه بود، لحظات پایانی زندگی یک دیکتاتور رو به تصویر کشیده بود. باور کردن این موضوع واقعا سخته که در جریان جنگ جهانی دوم بیش از پنجاه میلیون نفر آدم کشته شدن. باز خدا رو شکر وسط جنگ جهانی به دنیا نیومدیم، هر چند دنیا در کل جای زیبایی نیست. همیشه برام سوال بوده چطوری عده‌ای به صورت کورکورانه به یک نفر میگن پیشوا و هر چیزی که اون میگه رو انجام میدن و بهش وفادار هستن. این عجیب‌ترین چیزیه که در زندگیم دیدم، واقعا نمی‌دونم چه فعل و انفعالاتی در آدم رخ میده که از مغزش برای تحلیل درست و غلط بودن شرایط و کلام دیگران استفاده نکنه و فقط اطلاعات کنه، این دیگه آدم نیست به نظرم.

نوشتن یک دیدگاه