فولکلور

اولین بار بود که خوندن کتاب از تماشای فیلم پیشی گرفته بود، اصلا این روزها حوصله‌ی خودمم ندارم ولی چه میشه کرد باید زندگی رو ادامه داد. اول می‌خواستم یک فیلم قدیمی ببینم، بعد دیدم حوصله‌ی دیدن فیلم مفهومی و عمیق رو ندارم، برم یک زندگینامه ببینم که رسیدم به این فیلم، داستان انتشار آلبوم فولکور از تیلور سوئیفت در دوران قرنطینه‌ی کرونا، خدایی عجب دورانی بود، فکر نمی‌کردم یک خواننده هم می‌تونه در اون دوران دچار افسردگی بشه و چنین ایده‌ی فوق‌العاده‌ای به ذهنش برسه که بیاد زندگینامه‌ی خودش رو تبدیل به آلبوم موسیقی کنه، وقتی دونه‌دونه از آهنگ‌ها رو بررسی می‌کرد، درباره‌شون حرف می‌زد و اینکه چرا اصلا باید چنین آهنگی در این آلبوم باشه واقعا لذت می‌بردم، خیلی شخصیت و داستان زندگیش برام جذاب اومد، ایده‌هاش رو دوست داشتم، ذهنش رو دوست داشتم، شخصیتش رو واقعا دوست داشتم، خیلی کم پیش میاد به این شکل از یک خواننده خوشم بیاد، شاید چون داستان زندگی‌شون رو ندیدم، نمی‌دونم.

IMDb