در جبهه‌ی غرب خبری نیست
به نظر من جنگ رو از هر زاویه‌ای بهش نگاه کنی چیزی جز کثافت نمی‌تونی توش پیدا کنی. شروع فیلم رو خیلی دوست داشتم، دانش‌آموزان پشت میزهاشون در مدرسه نشستن و معلم در حال بازی با احساساتشون و جوگیرکردنشون برای رفتن به میدون جنگه، این صحنه در جای دیگه‌ای از فیلم دوباره تکرار میشه و شک ندارم که کفرتون قراره در بیاد با دیدن اون صحنه، به نظرم همیشه آدم‌هایی که جنگ رو به راه می‌ندازن و بر طبل جنگ می‌کوبن خودشون کمترین آسیب رو از جنگ می‌برند و بیچاره مردم. خیلی وقت‌ها بعد از جنگ‌های طولانی که آدم‌ها بهترین دوستانشون رو از دست میدن، یه گوشه می‌شینن و با خودشون میگن، خب که چی!؟ اونوقت هیچ جوابی برای این سوال‌شون نخواهند داشت، لعنت به جنگ.