مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست
من خودم عاشق فیلم‌های علمی، تخیلی بودم، ولی حس می‌کنم این روزها فیلم‌هایی رو دوست دارم که داستان داشته باشند، یک داستان واقعی جذاب، به نظرم داستان زندگی آدم‌ها اونقدر زیاد و جذاب هست که نیازی به فیلم‌های علمی، تخیلی نباشه، ولی خب سلیقه است. این تیپ فیلم‌ها سیلقه‌ی من نیست. هر چی هم به نظرم جلوتر میریم از حجم داستان کم میشه به حجم چرندیات و جلوه‌های ویژه اضافه‌تر میشه، فکر کنید سه ساعت فیلم تولید میشه که فقط به شما بگه بدی چیز خوبی نیست، در حالیکه میشه دو ساعت فیلم دید، زندگی رو ازش یاد گرفت، برای من فارست گامپ این شکلی بود، واقعا درس زندگی بود بیشتر، خیلی فیلم‌های دیگه هم می‌تونم نام ببرم، در کل بد نبود.