
پسر دلفینی۲
دیروز گرم کار کردن و برنامهریزی برای سال ۱۴۰۴ بودم، لیلی هم داشت تلویزیون تماشا میکرد که دیدم یهو اومد بغلم کرد و گفت میشه بریم سینما «پسر دلفینی۲» رو ببینیم؟ منم فکر میکردم الان جستوجو میکنم و میبینم هنوز اکران نشده و بهش میگم هر وقت اکران شد میریم ولی دیدم تمام سینماها در حال اکران هست. از اونجایی که لیلی خیلی آینده براش اهمیت نداره، گیر داده بود که نه باید همین الان بریم. اینطوری شد که با هم رفتیم سینما و پسر دلفینی۲ رو دیدم. اینکه پسر دلفینی۱ رو من باهاش نرفته بودم یکم اذیتم میکرد، ولی خب فیلم طوری بود که اگر کسی قبلی رو ندیده بود هم میتونست با فیلم خیلی خوب ارتباط برقرار کنه. من خودم فیلم رو دوست داشتم. خوش ساخت با کیفیت بود. هر چند از نظر داستان خیلی عجیب بود، ولی خب مخاطب فیلم قطعا من نبودم ولی بازم دوستش داشتم.