پری دندون

دیشب روی تخت دراز کشیده بودم و داشتم کار بانکی انجام می‌دادم و لیلی هم کنارم روی تخت بپربپر می‌کرد و می‌خندید تا اینکه دلبر وارد اتاق شد، نفهمیدم چی شد که صورت لیلی خورد به دستش، چون اولش فقط شنیدم داره جیغ میکشه، برگشتم دیدم دندونش روی لبش افتاده و دهنش پر از خون شده، خیلی دستپاچه شده بود، به خصوص وقتی دست زد به لبش و دستش خونی شد، سریع بلند شدم با خودم بردمش دستشویی و بهش گفتم دهنت رو آب کن بعد تف کن بیرون، حس کردم اگر خون خالص ببینه وضعیت بدتر میشه، خیلی سریع انجامش داد و سریع یک دستمال کاغذی گذاشتم روی دندونش و سعی کردم تندتند باهاش شوخی کنم. وسط گریه کردن مجبور می‌شد بخنده و در کنارش براش توضیح می‌دادم چه اتفاقی افتاده، بعد از چند دقیقه خونش بند اومد و از دستشویی اومد بیرون و دنبال دندونش می‌گشت.

بعد از پیدا کردن دندونش، شروع کرد به نامه نوشتن برای پری دندون، خیلی این حرکتش برام جالب بود، دندونش رو گذاشت توی یک جعبه و رفت روی تختخواب، وقتی ازش بپرسیدم چه کار میکنی؟ گفت دارم اینا رو میزارم زیر بالشم که شب پری دندون برام کادو بیاره. این خودش چالش خیلی بزرگی بود چون اصلا آمادگیش رو نداشتیم. من موندم خونه با لیلی بازی کردم همزمان دلبر به عنوان پری دندون رفت کادو خرید و اومد و گذاشتیم زیر بالش لیلی، وقتی بیدار شد و کادو رو دید بال درآورده بود، حرکت بامزه‌ای هست ولی فکر کنید به تعداد دندون‌های شیری می‌خواد از ما کادو بگیره، هر چی هم براش توضیح می‌دادم که پری دندون فقط برای دندون اول کادو میاره، می‌گفت نه خیرم من خودم فیلمش رو دیدم، قشنگ حس می‌کنم این نسل خیلی از ما جلوتره.