
همه برابریم، اما بعضیها برابرترند!
این چند وقت داشتم فکر میکردم چقدر در زندگیم این جمله رو شنیدم که «شما با هم هیچ فرقی ندارید!» ولی در واقعیت فرقمون از زمین بوده تا آسمون. مهم هم نیست این جمله رو کجا شنیده باشیم، در خانواده، مدرسه، محل کار یا ، … ولی در واقعیت مثل همون جملهی معروف در کتاب قلعهی حیوانات هست که میگه، همهی شما برابرید، ولی عدهای هستند که همیشه برابرترند! مثلا اگر یک روز شما مریض بشید، مثل همهی آدمهای روی کرهی زمین مریض شدید، یا حتی اگر به زبون بیارید احتمالا میشنوید «تو که همیشه مریضی» در صورتیکه شاید آخرین باری که مریض بودی برمیگرده به بیش از یک سال پیش که رفتی دکتر ولی خب ما هیچ فرقی با هم نداریم تا وقتی اونیکه برابرتر از ماست مریض بشه، اون وقت مواجه میشیم با مظلومترین آدم روی کرهی زمین! چرا؟ چون فرق داره با ما، البته فرق نه، چون همه مثل هم هستیم! ولی میشه برای مدتی این قانون رو نادیده گرفت و اجازه بدیم برای مدتی یکی متفاوتتر از بقیه باشه!
مدتی هست که به این جمله خیلی حساس شدم، برای همین آدمهایی که زیاد از این جمله استفاده میکنند رو امتحان میکنم ببینم واقعا چقدر به این جملهشون اعتقاد دارند، واقعیت اینه که شاید قلبی اعتقاد داشته باشند ولی رفتارشون و عملکردشون اصلا چنین چیزی رو اثبات نمیکنه! تفاوت دقیقا از زمین هست تا آسمون. من به شخصه اصلا اهمیت نمیدم، چون سبک زندگی خودم رو دارم و اصولا این چیزها آزارم نمیده، اینکه عدهای برابرتر از من باشن، ولی اینکه یکی این جمله رو استفاده کنه واقعا عصبیم میکنه! کلا از جملاتی که طرف مقابل بهش اعتقاد نداره ولی به زبان میاره خیلی بدم میاد و باعث میشه به مرور رفتارم عوض بشه به طوریکه خودمم نفهمم چرا دارم اینطوری رفتار میکنم، قشنگ باید روی خودم روانکاوی انجام بدم بفهمم دلیل فلان رفتارم چی بوده! خوندن روانشناسی به این دردها هم میخوره.