یوز

امروز اومدم خونه، لیلی گفت باید بریم سینما، من دوست دارم با تو برم این فیلم رو ببینم. وقتی جمله رو اینطوری شروع می‌کنه یعنی راهی برای در رفتن وجود نداره، برای عصر بلیت گرفتیم و رفتیم این فیلم رو دیدیم. اینکه ایران تلاش می‌کنه انیمیشن بسازه برای من جای تقدیر داره ولی به نظرم خیلی راه طولانی و سختی در پیش داریم در این حوزه. کیفیت کارها به نسبت گذشته خیلی بهتر شده، حالا نمی‌دونم خودمون واقعا داریم می‌سازیم یا یه بخش‌هایی رو برون‌سپاری می‌کنیم. ولی داستان‌ها به نظرم جا داره خیلی بهتر بشه، نیازی نیست مستقیم بعضی مفاهیم رو به خورد مخاطب بدیم و نتیجه‌گیری کنیم، بچه، اونم این نسل خیلی بیشتر از ما می‌فهمه، خیلی وقت‌ها بعد از دیدن فیلم‌ها از لیلی می‌پرسم نظرت چیه یا چی فهمیدی؟ چیزهایی برام تعریف می‌کنه که خودم انگشت به دهن می‌مونم.