ما بچه بودیم به شوهر عمه‌مون می‌گفتیم «خاله‌زا»، یا «خاله‌زا عباس‌آقا»، نمی‌دونم در اصل خاله‌زای بابام بود یا نه ولی ما اینطوری صداش می‌زدیم. آدمی که سواد مکتب‌خونه‌ای داشت ولی شاهنامه فردوسی رو از حفظ بود، قرآن، حافظ و حتی نظامی گنجوی رو هم یادمه