این کلاس تا لحظه‌ی آخر تشکیل نشده بود، حتی اگر من در این دوره ثبت‌نام نمی‌کردم باز هم تشکیل نمی‌شد، من خیلی دوست داشتم در این دوره شرکت کنم ولی همزمان منصوره در دوره‌ی کارآموزی کوهپیمایی شرکت کرده بود و اولین روز این کلاس دو

ساعت ۱۱ شب وقتی وسایل رو جمع کردیم، مسعود یه کیسه‌خواب بهم داد و رفتیم خوابیدیم، اولش که رفتم تو کیسه خواب حس کردم من رو گذاشتن توی قبر، واقعا عجب چیز مزخرفیه، نمی‌دونم شاید به خاطر همین مشکل نتونم هیچ وقت برم دماوند، آرزوی

دومین دوره‌ای که امسال رفتم، دوره‌ی هواشناسی کوهستان استاد هاشم‌نژاد بود. واقعا کاراکتر جالبی داره این استاد. سر کلاس‌های خلبانی، دکتر سبحان که هواشناسی درس می‌داد هم کاراکتر عجیبی داشت، دارم حس می‌کنم ماهیت هواشناسی شاید روی کاراکتر آدم‌ها هم اثر می‌گذاره. در این دوره

چند وقت می‌شد که دوست داشتم دوباره کوهنوردی رو شروع کنم، آخرین باری که حرفه‌ای کوه رفتم برای قبل از کرونا بود، با خودم گفتم حالا که هوا خوب نیست حداقل دوره‌های کوهنوردی رو شروع کنم، قرعه به نام پزشکی کوهستان افتاد، در دوره‌ی پزشکی