ایران – ولز

من اصلا آدم فوتبالی نیستم، بازی قبلی ایران با انگلیس هم ندیدم. ولی فضای این روزهای ایران واقعا عجیب و غم‌انگیز شده، همه دچار افسردگی شدید شدیم، اصلا دست و دلمون به کار نمیره، حتی گاهی اصلا کاری نیست دیگه که بخواهیم انجامش بدیم، آینده‌ای برای زندگی‌مون متصور نیستیم و در این بین در یک رویداد جهانی هم شرکت کردیم، رویدادی که چند سال پیش آرزو داشتیم بتونیم در اون حضور داشته باشیم ولی این روزها خیلی‌ها از حضورمون هم خوشحال نیستن، صادقانه بهشون حق میدم، می‌دونید مثل این می‌مونه از درد به خودتون بپیچید و بیاید وسط شهر فریاد بزنید و کسی صداتون رو نشنوه، البته به نظرم بدتر، بشنوه ولی نادیده بگیره، خیلی خیلی دردآوره، خلاصه این همه تناقض واقعا ذهنمون رو داره پاره می‌کنه. من این فوتبال رو دیدم چون مهمونی بودیم و سر ناهار همه داشتند تماشا می‌کردن. واقعا خوب هم بازی می‌کردیم و به نظرم این برد حق‌مون هم بود ولی آخرش نفهمیدم خوشحالم یا ناراحتم.