برف‌های کلیمانجارو

فکر می‌کنم این اولین کتابی بود که از ارنست همینگوی خوندم. هیچ وقت از ذهنمم نگذشته بود که ارنست همینگوی خودکشی کرده، این کتاب باعث شد برم یکم درباره‌اش بخونم. ولی خدایی خیلی اسم بزرگی داشت همیشه برام. یعنی بدون اینکه بدونم کیه وقتی اسم ارنست همینگوی رو جایی می‌شنیدم می‌دونستم آدم خیلی بزرگی باید باشه ولی فکر نمی‌کردم در سن ۶۱ سالگی خودکشی کرده باشه. کلا به نظرم در این دنیا هر چی کمتر بودنی بهتره.

متن پشت جلد کتاب:

همینگوی در این داستان تجربه ی روانشناسی مردی در حال مردن را برای ما تصویر می‌کند.تجربه‌ای که خود در زندگی آن را با واقعیت مرگ پیوند زد. همینگوی بر اساس همین انسان‌گرایی عاطفی تجربیات خودش را در قالب داستان به خواننده ارائه می‌دهد.برخی از منتقدان ادبی جنبه‌هایی از زندگی شخصی ارنست همینگوی را در این داستان منعکس می‌بینند.

 

ارنست همینگوی
ارنِست میلر هِمینگوی (زاده ۲۱ ژوئیه ۱۸۹۹ – درگذشته ۲ ژوئیه ۱۹۶۱) از نویسندگان برجستهٔ معاصر ایالات متحده آمریکا و برندهٔ جایزه نوبل ادبیات بود. او از پایه‌گذاران یکی از تأثیرگذارترین انواع ادبی، موسوم به «وقایع‌نگاری ادبی» شناخته می‌شود.
قدرت بیان و زبردستی همینگوی در توصیف شخصیت‌های داستانی به گونه‌ای بود که او را پدر ادبیات مدرن لقب داده‌اند.

 

مشخصات کتاب:

حجم: ۶۲ صفحه  |  قطع: جیبی  |  ناشر: مروارید |  مترجم: مجید روشنگر  |  چاپ: دوم

نوشتن یک دیدگاه