مالیات

چند روز پیش یه پیامک برای من اومد که برای سال ۱۳۹۵ برات مالیات در نظر گرفتیم، پاشو بیا پرداخت کن، اولش خندم گرفت، گفتم من که در اون سال اصلا در شهری که زده باید مالیات بدم نبودم. قبل از عید هم یه فشاری آورده بودن که مردم عادی هم باید برن و پرونده‌ی مالیاتی تشکیل بدن، ما هم ساده رفتیم. من مشکلی با مالیات دادن ندارم ولی به نظرم این موضوع یک سری پیش زمینه‌ها لازم داره، هیچی رفتم و دیدم به‌به، یکی از دوستان پولی که هیچ ربطی به شخص من نداشته رو تو اسناد شرکتش زده و نوشته من بهش نرم‌افزار فروختم، برای خودم جالب بود، گفت اعتراض داری؟ دیدم تف سربالاست، رفتم بهش گفتم و قرار شد بررسی کنه ولی دیگه جواب نداد، بگذریم حالا اینم می‌گذره تو این شرایط اقتصادی، البته من هر وقت تصمیم می‌گیرم یکم به خودم سختی مالی بدم و یک کار هیجان‌انگیز رو شروع کنم از زمین و زمان برام داستان تولید میشه ولی رفتار آدم‌ها در موقعیت‌های مختلف برام جالب بود 🙂

از این داستان بگذریم، به نظرم نمیشه نظام پرداخت مالیات اروپا و آمریکا رو کپی کرد و در ازای اون خدماتی در سطح شعب ابی‌طالب ارائه داد، این موضوع باعث اعتراض شدید مردم در کوتاه مدت و بلند مدت میشه، اعتماد عمومی از بین میره و مردم دست به پنهان‌کاری می‌زنند، اگر من مالیات میدم، باید محلش هم مشخص کنم، باید از محل هزینه‌ کرد اون راضی باشم و دولت پاسخگو باشه، نه اینکه من مالیات بدم، بعد در جاهایی هزینه بشه که هیچ سودی برای من نداره، بعد اینجا آموزش پولی باشه، درمان پولی باشه، خدمات عمومی پولی باشه، یارانه هم که به بهانه‌های مختلف قطع کردن، خب چرا من باید مالیات بدم؟ شما ساختار اداره‌ی کشور هم شبیه اروپا و آمریکا کنید و ما در محل هزینه‌ کرد مالیات نظر بدیم حتی مخالفت کنیم، مشکلی نیست، چند برابر این رو مالیات بگیرید، جالب اینه دیشب دیدم اصناف مغازه‌هاشون رو بستن و تجمع کردن به خاطر مالیات، واقعا نمیشه شرایط اقتصادی رو نابود کنی، ارزش پول ملی رو نابود کنی، بعد مالیات اصناف رو چند برابر کنی بعد بیای بگی دیدی تونستم؟ نمی‌دونم واقعا چه آینده‌ای در انتظارمونه.