وحشی
یادم نیست دنبال چی می‌گشتم که رسیدم به این فیلم، فقط یادمه هفته‌ها روی صفحه‌ی مانیتورم بود و من شروع به دیدنش نمی‌کردم، تا اینکه امروز احساس کردم دیگه وقت دیدنش هست. فیلم جذابی بود. خیلی از ترس‌هایی که همیشه از کودکی داشتم با این دیدن این فیلم اومد سراغم، مثل ترس از دست دادن. گاهی آدم‌ها برای فرار از دست دادن دست به دامن خیلی چیزها می‌شوند، مثل سیگار، الکل، مواد، … بعد برای برگشتن به نسخه‌ی قبلی خودشون باید کلی تلاش کنند. به نظرم آدم‌ها در تنهایی وقتی با خودشون مواجه می‌شوند آدم قوی‌تری نسبت به گذشته می‌تونن بشوند، به شرط اینکه خیلی صادقانه با خودشون حرف بزنند و با ترس‌هاشون روبرو بشوند به جای کنترل کردنشون. راستش من این فیلم رو با تمام دردی که در من ایجاد کرد دوست داشتم.