پرسونا
فیلم خیلی ساده و پیچیده‌ای بود، دوستش داشتم، به نظرم فیلم‌های قدیمی از نظر محتوا با فیلم‌های امروزی قابل مقایسه هم نیستند، دیگه کمتر به فیلم‌نامه‌های خوب ممکنه برسیم. ولی واقعا برام جذاب بود نفر یک روز تصمیم بگیره دیگه به صورت ارادی حرف نزنه، راستش منم چند سال پیش چنین تصمیمی گرفتم ولی خب نتونستم حتی یک روز هم اجراش کنم، اسمش رو گذاشته بودم روزه‌ی سکوت، خیلی حس و حال عجیبی داره این کار، شاید دوباره امتحانش کردم.