آوای موسیقی / اشک‌ها و لبخند‌ها

راستش قرار نبود دیگه در این فصل فیلم جدیدی ببینم ولی چند وقتی بود این صفحه‌ی IMDb این فیلم رو در مرورگر لپ‌تاپم باز کرده بودم و روی اعصابم بود، گفتم امروز من که درس‌خون نیستم، بشینم این رو لااقل ببینم، اینطوری اگر فردا امتحان بیفتم کمتر ناراحت میشم، چون یه کار مفیدی بالاخره کردم. واقعا نمیشه عاشق این فیلم نشد، از اول تا آخرش موسیقی هست، من عاشق کشورهایی هستم که موسیقی و رقص با فرهنگ‌شون آمیخته شده، البته ما هم موسیقی داریم فقط نمی‌دونم چرا اینقدر موسیقی‌های ما غمگین هستن، یا رقص‌هامون دیمیه، می‌دونید ریتم نداره. شاید من نمی‌فهمم، این همه حزن برای یک ملت به نظرم خیلی زیاده، آثار فاخر ما اکثرا غمگین هستن. یکم دوست داشتم وضعیت بهتر از این بود.

نوشتن یک دیدگاه