
هفتهی اول: بالاخره بند کفشام رو بستم
خیلی وقت بود دوست داشتم دویدن رو شروع کنم ولی از اونجایی که خیلی وقته از هر نوع ورزشی فاصله گرفتم باید آروم آروم پیش برم تا به خودم آسیب نزنم. بعد از خوندن کتاب «راهنمای مقدماتی دویدن» علاقهام بیشتر هم شد، همیشه دوست داشتم یکبار یکی از برنامههای ۱۳ هفتهای کتاب رو امتحان کنم، به خصوص که منم برنامههام اکثرا ۱۳ هفتهای هستند. برای همین از اولین برنامه که پیادهروی بود شروع کردم. برنامهی هفتهای اولم رو در ادامه گذاشتم، یکم بیشتر از این رو انجام دادم، چون حوصلهام سر میرفت، ولی خوشحالم که انجامش دادم، به نظر من سختترین قسمت پیادهروی و دویدن، بستن بند کفشهاست، بقیهاش دیگه خیلی سخت نیست، بدن خودش انجامش میده.
برنامهی هفتهی اول
جلسهی اول «۱۲ دقیقه»
-
-
- ۳ دقیقه پیادهروی تند و ۲ دقیقه پیادهروی آهسته همراه با ریکاوری
- ۲ دقیقه پیادهروی تند و ۲ دقیقه پیادهروی آهسته همراه با ریکاوری
- ۱ دقیقه پیادهروی تند و ۲ دقیقه پیادهروی آهسته همراه با ریکاوری
-
جلسهی دوم «۱۵ دقیقه»
-
-
- ۱۵ دقیقه پیادهروی
-
جلسهی سوم «۲۰ دقیقه»
-
-
- ۲۰ دقیقه پیادهروی
-
گزارش برنامه
جلسهی اول «۲۱ دقیقه»
خیلی شروع این برنامه برام سخت بود ولی بالاخره دل رو زدم به دریا و از خونه زدم بیرون، با خودم گفتم شاید تنهایی حس و حالش نباشه به آرین زنگ زدم و اونم قبول کرد، با هم رفتیم پارک پردیسان و ۲۱ دقیقه پیادهروی کردیم، حدودا ۲ کیلومتر شد، هوا یکم سرد بود، لباس مناسب نداشتم ولی کلی در طول مسیر حرف زدیم و خوش گذشت.
جلسهی دوم «۲۶ دقیقه»
روز دوم هم راستش میخواستم بپیچونم، چه کاریه واقعا، آدم توی عید بره پیادهروی، ولی خب بازم رفتم دنبال آرین و اینبار رفتیم پارک پرواز، یکم شرایط سخت بود چون شیب زیادی داشت ولی جالب بود، ۲۶ دقیقه پیادهروی سخت داشتیم ولی چسبید، حدودا ۲ کیلومتری شد، امروز هوا بهتر از دفعهی پیش بود ولی باید سریع برمیگشتم خونه.
جلسهی دوم «۱۸۰ دقیقه»
امروز زیادی به خودم فشار آوردم چون مهمون داشتیم و با هم رفتیم پارک آبوآتش و پارک پرواز، حدودا ۳ ساعت پیادهروی مداوم داشتیم و فکر میکنم حدودا در مجموع ۱۰ کیلومتر پیادهروی داشتم.