جدایی نادر از سیمین
همیشه یک گارد جدی نسبت به دیدن فیلم‌های اصغر فرهادی داشتم، نمی‌دونم چرا نمی‌دیدمشون، شاید حس می‌کردم غمگین هستند، یا هر چیز دیگه‌ای، این بار مجبور شدم ببینم، آخه این فیلم در لیست ۲۵۰فیلم برتر IMDb رتبه‌ی ۱۱۳ رو داشت و باید می‌دیدمش، از نظر روحی اصلا آمادگی دیدن چنین فیلمی رو نداشتم ولی دل رو زدم به دریا و دیدم. واقعا فیلم جذابی بود، به خصوص که پیمان معادی، شهاب حسینی و لیلا حاتمی بازیگر‌های اصلی فیلم بودند، انصافا خیلی عالی بازی کرده بودند.
همیشه در زندگی اتفاقاتی برای ما پیش میاد که اولش حس می‌کنیم شوخی بیش نیست، ولی آروم آروم جدی می‌شوند و تا نگاه می‌کنیم وقت رفتن فرا می‌رسه. خیلی وقت‌ها از آدم‌هایی که سن و سالی ازشون گذشته می‌شنوم که میگن زندگی یعنی گذشت، واقعا به نظرم می‌تونه همین باشه، چون نمیشه دو تا آدم خیلی جور در بیان با هم، حتی لیلی و مجنون هم اگر با هم زندگی می‌کردند شاید اونا هم بعد از مدتی از حالت لیلی و مجنون خارج می‌شدند، اصلا عشق به قول عباس کیارستمی حاصل سوء تفاهمه، وقتی رفع بشه، دیگه زندگی عادی میشه، باید با دوست داشتن ادامه‌اش داد و گذشت. نمی‌دونم، فقط می‌دونم که خیلی چیزها رو هنوز نمی‌دونم.