دوستم داره یا نه!

گاهی در رابطه خودم با خدا می‌مونم و این سوال برام پیش میاد که خدا دوستم داره یک سری اتفاقات برام میفته یا دوستم نداره! گاهی نگاه می‌کنم به اطرافم می‌بینم آدم‌هایی که رسما هر کاری دوست دارن میکنن و شاد و خندون به زندگی خودشون ادامه میدن، ولی من حتی اگر اشتباه هم نکنم از ترس و اضطراب اینکه اشتباه کردم خوابم نمی‌بره و حتی زندگیم مختل میشه! می‌دونم شاید یک اختلال روانی دارم ولی دلیل افکارم شاید خدا باشه! شاید دوست دارم رابطه‌ام باهاش طوری دیگه‌ای باشه و نیست! شاید اون دوستم داره و برعکس اون فکر میکنه دوستم داره! حتی جالب اینه گاهی می‌دونم که میدونه دوستم داره و میدونه دوستش دارم ولی بازم بهش فکر میکنم، رابطه عجیبی واقعا با خدا دارم، امیدوارم ولی حالم رو بهتر کنه و بهم فرصت زندگی کردن بده، هر چی بیشتر بهتر!