هنر پیش‌بینی

موضوع جالبی بود. من همیشه عاشق پیش‌بینی هستم. به خصوص پیش‌بینی آدم‌ها. همیشه هم اینکار رو انجام میدم. وقتی یک نفر رو می‌بینم و باهاش گپ می‌زنم، سعی می‌کنم تحلیل کنم با این خصوصیات و ویژگی‌هایی که الان داره، چند سال بعد کجاست و چه می‌کنه! حالا اگر طرف برام کاراکتر جالبی داشته باشه، اطلاعات تماسش رو می‌گیرم و شش ماه تا یک سال بعد باهاش تماس می‌گیرم و میگم چه خبر چه می‌کنی!؟ دو حالت داره، یا با ذوق میگه وای فلان کار و فلان کار و … کردم یا خیلی ساده میگه هیچی مثل همیشه. بعد دوباره باهاش گپ میزنم تا پیش‌بینی کنم شش ماه دیگه چطوری خواهد بود داستان. اینقدر این کار رو کردم که نسبتا خیلی نزدیک پیش‌بینی می‌کنم و حتی زمانیکه اشتباه پیش‌بینی می‌کنم سعی می‌کنم با سوالات درست بفهمم چرا اشتباه کردم و چه چیزی رو در نظر نگرفتم، اصولا هم عوامل خارجی هستند که بعدا در مسیر ایجاد شدند و این کار واقعا لذت‌بخشه، علاوه بر اون بهم کمک می‌کنه انتهای بعضی از مسیرها رو بدون طی کردنشون بدونم. البته موضوع پادکست با چیزی که من گفتم خیلی فرق داشت ولی تجربه‌ی خودم رو گفتم و شما رو دعوت می‌کنم خودتون پادکست رو گوش بدید. برای من اونقدر جذاب نبود که کتابش رو بخونم، در همین کافی بود برای من.

شنیدن پادکست