سرنوشت
یادمه وقتی صیاد شیرازی شهید شد، یه جمله‌ی خیلی زیبا کنار امضاش دیدم، نوشته بود، «من کان لله کان الله له»، هر که برای خدا باشد، خدا هم برای اوست. این جمله فوق‌العاده بی‌نظیره، عمق وجود یک آدم رو کامل می‌تونه نشون بده، واقعا آدم‌هایی شبیه صیاد حیف بودن ولی خوش به حالشون که قشنگ رفتند. امشب که دارم اینجا می‌نویسم شب قدره و شب شهادت امیرالمومنین علی (ع)، واقعا نمیشه عاشق این مرد نبود، برای من اسطوره‌ی به تمام معنی کلمه است، حتی به نظرم واژه‌ی اسطوره کفایت نمی‌کنه، خیلی دوست دارم یکبار ایشون رو از نزدیک ببینم. میگن شب‌های قدر خدا سرنوشت یکسال آدم‌ها رو مشخص می‌کنه، البته به نظرم قبلا همش رو مشخص کرده، این قسمتش رو درست نمی‌فهمم، تلاشی هم برای فهمش نمی‌کنم، ولی دوست دارم دعا کنم، برای خودم، برای کسایی که دوست‌شون دارم.
خیلی دوست دارم وقتی بلند بلند و بدون فکر فقط هر چیزی که به ذهنم میرسه رو می‌نویسم، خیلی این مواقع به خودم نزدیک‌ترم، امشب خدا توفیق داد نشستم دعای جوشن کبیر خوندم، برام جذابه واقعا خدا هزارتا اسم داره که میشه باهاش خدا رو صدا کرد، من خودم بین تمام اسم‌های خدا «رحیم» رو خیلی دوست دارم. می‌دونید خدا دو مدل رحمت داره، یه رحمت عام داره که اصلا براش مهم نیست به کی میده، منظورم اینه بین بنده‌ی خوب خودش و بنده‌ی گناه‌کارش هیچ فرقی قائل نیست، مثلا وقتی بارون میاد فرقی نمی‌کنه کدوم بنده‌اش داره استفاده می‌کنه، می‌دونید چرا؟ چون خداست و رحیم. یه رحمت خاص هم داره برای بنده‌های خوب و خاصش. من خوشحالم که همیشه نوعی از رحمت خدا شامل حالم میشه، همیشه هم با تمام وجودم احساسش می‌کنم. سال پیش از مرگ نجاتم داد، بارها از مسیری که واقعا انتهای زشتی داشته نجاتم داده، همین امشب دستم رو گرفت و بهم گفت پاشو بیا بشین کنارم دلم برات تنگ شده.
نمی‌دونم واقعا سرنوشت چیه! آیا باید براش تلاش کنم؟ آیا از قبل نوشته شده و باید فقط خودم بسپرم به دست سرنوشت! من فقط می‌دونم این دنیا ارزش خیلی چیزها رو نداره، برای همین برای خیلی چیزها نباید خیلی تلاش کنم. من همیشه دوست دارم از خدا همه چیز بخوام، چون می‌دونم خدا رحمتش خیلی وسیعه، انتها نداره، براش کاری هم نیست که سخت باشه، گوشه نگاهی کافیه تا زمین و زمان بهم پیوند بخورند و خواست خدا انجام بشه. برای همین همیشه بهش میگم خدایا من هر چی دوست دارم رو بهم بده، خیر و صلاح منم در اونا قرار بده، خدایا من رو برای خودت تربیت کن. خدایا هر چیزی ازم می‌گیری صبرش هم بهم بده، هم چیزی هم بهم میدی جنبه‌اش رو بهم بده. خدایا به حق همین شب عزیز، توفیق بده یکبار محکم امیرالمومنین رو در آغوش بگیرم، با تمام گناهانی که دارم. خدایا می‌دونم تو اگر ستارالعیوب نبودی دنیا چقدر زشت می‌شد، دیگه نمی‌تونستیم همدیگه رو نگاه هم بکنیم، خدایا همیشه گناهان ما رو بپوشون و کمک کن کمتر پامون بلغزه، خدایا بهترین چیزهای عالم رو در سرنوشت ما قرار بده، خانواده‌هامون رو برامون حفظ کن و سلامتی بهشون بده، خدایا هیچ نعمتی برتر از سلامتی نیست، بهم سلامتی بده، بهم شجاعت مقابله با ترس‌هام رو بده، خدایا خلاصه دستم رو محکم بگیر و رها نکن. خدایا، خیلی دوستت دارم.