نابخشوده
همیشه فیلم‌های وسترن رو دوست داشتم، این فیلم هم واقعا عالی و فوق‌العاده بود، چطوری دوست داشتن می‌تونه باعث بشه آدم تغییر کنه، چطوری میشه آدمی که هر جنایتی در زندگیش کرده به یک آدم فوق‌العاده تبدیل بشه. از تغییر که بگذریم باید برسیم سر
همه چیز درباره‌ی ایو
خیلی فیلم جالبی بود، واقعا بخشی از زندگی منم شبیه همین فیلم بود، البته نه با این غلظت، خیلی پیش اومده توی زندگیم دست یکی رو گرفتم، کسی که اصلا داشت در یک مسیر متفاوت و حتی از نظر من داغونی حرکت می‌کرد، به سمت
بعضی‌ها داغش رو دوست دارند
فیلم کمدی دوست‌داشتنی بود، واقعا آدم حسرت می‌خوره حدود صدسال پیش اگر می‌خواستن فیلم طنز بسازنن، روی محتواش کلی کار می‌کردن، الان فیلم‌های طنز خلاصه میشه در لودگی خالص، بی‌تربینی خالص و
سقوط
فیلم‌های مرتبط با جنگ جهانی رو دوست دارم، ولی به نظرم این فیلم خیلی متفاوت از بقیه بود، لحظات پایانی زندگی یک دیکتاتور رو به تصویر کشیده بود. باور کردن این موضوع واقعا سخته که در جریان جنگ جهانی دوم بیش از پنجاه میلیون نفر
تد لاسو
چند وقت پیش مهدی بهم پیشنهاد داد این سریال رو ببینم، ولی گفتم من حوصله‌ی سریال دیدن ندارم، تا اینکه به خاطر کرونا هیچ کاری نمی‌تونستم بکنم، داشتم توی فیلیمو می‌گشتم که به این فیلم خوردم و دیدم گویا دوبله هم شده، اولین قسمت رو
مانتی پایتون و جام مقدس
خیلی فیلم عجیبی بود، موندم چطوری جزء ۲۵۰فیلم برتر IMDb قرار گرفته، شاید هم من درست نفهمیدم، در این که فیلم کمدی بود شکی نیست، ولی اصلا نفهمیدم چی شد. [eltdf_button size="medium" type="" text="IMDb" custom_class="" icon_pack="font_awesome" fa_icon="" link="https://www.imdb.com/title/tt0071853/" target="_blank" color="" hover_color="" background_color="#000000" hover_background_color="" border_color="#000000" hover_border_color="" font_size=""
آشوب
بالاخره یه فیلم از کوروساوا دیدم، فیلم عجیبی بود، دقیقا تو سبک فیلم‌های کیارستمی ولی نسخه‌ی ژاپنیش، اینقدر مفاهیم عجیب رو در هم آمیخته بود، مدام باید دقت می‌کردی الان کی به کی چی گفت، فیلم جالبی بود، دوستش داشتم، البته نه اونقدر که بخوام
جان سخت
اسم این فیلم رو زیاد شنیده بودم ولی هیچ وقت ندیده بودمش، فیلم قشنگ و خوش ساختی بود، دوست داشتم، می‌دونید ما خیلی وقت‌ها آدم‌هایی رو در زندگی دوست داریم ولی اونقدر خودمون رو درگیر کار کردیم که یادمون میره اصلا کسی هم در زندگی‌مون
در جست‌و‌جوی نمو
خیلی وقت بود انیمیشن ندیده بودم، خیلی دوستش داشتم، برای من که بچه دارم شاید جالب‌تر بود، برای اینکه بفهمم چطوری با لیلی باید برخورد کنم، نسبت به ورودش به اجتماع، ولی من بیشتر دوست بابای نمو رو دوست داشتم، به نظرم هر آدمی تو
مکس دیوانه، جاده‌ی خشم
از این فیلم‌‌هایی بود که خیلی دوست نداشتم، ولی نمی‌تونم بگم قشنگ نبود، به نظرم آینده هیچ وقت این شکلی دیگه نیمشه، ولی خب، از آدمیزاد هیچ چیزی بعید نیست. نکات جذاب فیلم برای من، یکی اونجا بود که آدم دوست داره همیشه یه امیدی