اتاق پسر

مدتی میشه که زیاد به از دست دادن فکر می‌کنم، از وقتی میلاد از دنیا رفت، ذهنیتم نسبت به خیلی چیزها عوض شد، میشه گفت دیگه اون آدم سابق نشدم. زندگی شبیه گذشته نیست برام. چند روز پیش پرهام یه استوری گذاشته بود، «یادآوردی: عزیزانتان را تماشا کنید، طولانی.» خیلی ذهنم رو درگیر خودش کرد، واقعا گاهی می‌شینم بعضی از آدم‌ها رو فقط نگاه می‌کنم. این فیلم هم وقتی داشتم برنامه‌ی «اکنون» رو می‌دیدم مهمان برنامه آقای فیروزان فکر می‌کنم معرفی کرد، خیلی دوستش داشتم. ولی دوست ندارم درباره‌ی فیلم چیزی بنویسم، می‌تونید برید تماشا کنید و لذت ببرید. خلاصه زندگی خیلی کوتاهه، تا می‌تونید عزیزانتون رو تماشا کنید، اونم طولانی. تا می‌تونید کنار عزیزانتون باشید، اونم طولانی، تا می‌تونید دل عزیزانتون رو شاد کنید، اونم طولانی، تا می‌تونید سوپرایزشون کنید، اونم طولانی، تا می‌تونید بهشون عشق بورزید، اونم طولانی، ….

نوشتن یک دیدگاه