باز هم قسمت شد پرواز کنیم!

فکر نمی‌کردم به این زودی با درخواستم برای پرواز و گذروندن دوره‌ی POH هواپیما موافقت کنن، ولی خدا رو شکر امروز بعد از ۱۸ ماه دوباره پرواز کردم، واقعا هیچ چیزی برام تکراری نمیشه. شب قبل که از سر کار برگشتم خونه، می‌خواستم صبح نرم پرواز، چون دل‌درد، حالت تهوع و … بدی داشتم، یکی دو ساعت از درد به خودم پیچیدم تا اینکه گلاب به روتون چند بار آوردم بالا، دیگه واقعا حالم بد بود، تلاش کردم بخوابم ولی دل درد نمی‌گذاشت، چند بارم وسطش از درد بیدار شدم، هر بار می‌گفتم چقدر بد که نمی‌تونم فردا پرواز کنم، تا اینکه دیدم صبح شد، یکم حالم بهتر بود و درد کمتری داشتم، با خودم گفتم میرم سر کلاس POH اگر دیدم می‌تونم برم پرواز که خب پرواز هم می‌کنم. از شانس بعد از کلاس حالم خوب بود و رفتم پرواز با کپتن یاری‌پور، یک آدم جوان و با سواد، از پرواز کردن باهاش واقعا لذت بردم و کلی هم یاد گرفتم، بدون اینکه بهم اضطراب بده، گفت اصلا مهم نیست چیزی یادت نباشه، با هم تمرین می‌کنیم، چند بار نشستیم و بلند شدیم تا هواپیما بیاد دستم، بعد رفتیم منطقه و چند تا مانور رو تمرین کردیم و برگشتیم، وقتی با هواپیما میرم روی باند، حالم طوری عوض میشه که تا چند روز انرژی زیادی برای هر کاری دارم، حس بی‌نظیری داره، خودمم دوست ندارم به این زودی تمومش کنم.

نوشتن یک دیدگاه