در ستایش اتلاف وقت
به نظر خودم من استاد این حوزه هستم، یعنی می‌تونم اتلاف وقت رو تدریس کنم. خیلی وقته برای بیدار شدن از خواب از ساعت استفاده نمی‌کنم، به نظرم خیلی احمقانه است که با زنگ ساعت از خواب بیدار بشم، احساسم اینه بدنم خودش شعورش میرسه چقدر نیاز به خواب دارم، راستش توی زندگیم برای خیلی چیزهایی که بقیه دنبالش هستند عجله ندارم، مثل موفقیت، پیشرفت و چیزهای اینطوری که حتی نمی‌دونم چی هستند، زندگی برای من تجربه است، این تجربه‌ی زیستن هست که ارزشمنده نه بدو بدو کردن و به دست آوردن چیزهایی که احتمالا نیازی بهشون ندارم. من واقعا اتلاف وقت برای آرامش و کسب تجربه‌های جدید رو دوست دارم، امیدوارم همیشه همینطوری بمونم.
گزیده‌ای از کتاب:
چند وقت پیش در روستایی کوچک در ناحیه ای دورافتاده از کامبوج بودم. بسیاری از مناطق روستایی جهان، سیستم لوله کشی مدرن، اجاق های برقی، تلویزیون های ماهواره ای و وسایل فنی دیگری از این قبیل دارند. اما این روستا این چیزها را نداشت. ساکنان روستای ترامونگ چروم در کلبه هایی تک اتاقه و بدون برق یا آب جاری زندگی می کنند. لامپ های آویزان در کلبه ها از باتری ماشین ها برق می گیرند. غذا را روی آتش در محیط باز می پزند. روستایی ها با کاشت برنج و هندوانه و خیار امرار معاش می کنند. دین آن ها گونه ای تغییریافته از اسلام، به اسم امام سن چم، است که با اعتقاد به جان داشتن اشیا ترکیب شده است. وقتی کسی نیاز به درمان دارد روستاییان مراسمی ترتیب می دهند و در آن ارواح نیاکان، میمون ها و اسب ها را احضار می کنند. روح ها بدن روستایی هایی را که دیوانه وار می رقصند تسخیر می کنند. غیر از این مواقع، روستایی ها با آرامش تمام زندگی می کنند.
آلن لایتمن
مشخصات کتاب:
حجم: ۱۰۲ صفحه | قطع: رقعی | ناشر: چشمه | چاپ: پنجم