گذر از رنجش بین ما

واقعیت اینه بهش نمی‌خورد اینقدر کتاب خوبی باشه، من خیلی دوستش داشتم، خیلی بهم کمک کرد، به خصوص در شرایط خاصی که توش گرفتار هستم، یک زندگی سرشار از استرس و اضطراب شدید. نکته‌ی جالب کتاب برای من این بود که باید بشینیم راه درست حرف زدن با هم رو پیدا کنیم، من یادم میاد بچه‌ی نرمالی نبودم، اصلا روز تموم می‌شد و من یک مشکل جدی ایجاد نمی‌کردم روزم تموم. بعد مامانم زنگ می‌زد به بابام که پاشو بیا این فلان کار رو کرده، بعد بابام هم شب میومد خونه، منم قبل از اینکه برسه خودم رو می‌زدم به خواب، اونم از در میومد تو، مامانم شروع می‌کرد به اعتراض، بابام هم عصبانی می‌شد، میومد که به من یک کتک درست و حسابی بزنه بلکه آدم بشم، بعد مامانم که می‌دید اوضاع اصلا جالب نیست، میومد من رو نجات می‌داد و می‌گفت دیدی نجاتت دادم؟ یادت باشه. تا همین الان که دارم درباره‌اش می‌نویسم از این حجم از تناقض پاره شدم، ولی الان یکی دو سالی هست که می‌شینم باهاش حرف میزنم، بهش میگم یادته فلان سال فلان کار رو کردی؟ خیلی باعث من رنج بکشم، فلان کارت باعث شد تا الان درگیر باشم و …، احساس خیلی بهتری دارم، میدونم اونم احساس خیلی بهتری داره، به نظرم نباید بیخودی رنج بکشیم، باید حرف بزنیم و بگذریم از رنج‌هامون، باید یاد بگیریم.

 

مارشال روزنبرگ

مشخصات کتاب:

حجم: ۹۲ صفحه  |  قطع: رقعی  |  ناشر: اختران |  مترجم: ریان حسامی  |  چاپ: دوم