گپی با کسری

باورم نمیشه بیشتر از چهار، پنج سال میشه که من کسری رو می‌شناسم، خیلی احمقانه و اتفاقی هم باهاش دوست شدم، آدم جالب، دوست‌داشتنی و با محبتی هست به نظرم. بعد از مدت‌ها امشب تصمیم گرفته بود تلفنی با هم گپ بزنیم، از وقتی از ایران رفته بود صداش رو نشنیدم، البته خیلی با هم چتی حرف زده بودیم ولی خب مکالمه‌ی تلفنی نداشتیم، کلی درباره‌ی پزشکی حرف زدیم، بالاخره داشت دکتر می‌شد، از بیماری‌ها و … اونقدر حرف زد که شبش داشتم پنیک می‌کردم، یعنی فرداش رفتم دکتر نوار قلب دادم، فوبیای مریضی دارم، ولی خیلی خوشحالم براش، بچه‌ی تلاشگر و با استعدادیه به نظرم، امیدوارم همیشه شاد باشه هر جایی که هست.