تئاتر ونوس و کوهستان

نوبتی هم باشه نوبت لیلی خانم بود، البته بلیت این تئاتر رو با کوله‌پشتی معاوضه کرده، یه کوله‌پشتی جدید هدیه گرفته بود که نیازی بهش نداشت، بهش گفتم اگر این رو به کسی که نیاز داره هدیه بدی، منم بلیت یه تئاتر رو بهت هدیه میدم، فکر نمی‌کردم قبول کنه ولی به نظرم بیشتر از چیزی که فکرش رو می‌کردم عاشق تئاتر شده، خوشحالم. این تئاتر در یکی از سالن‌های کانون پرورش فکری کودکان در پارک لاله برگزار می‌شد، واقعا سالن مناسبی برای این حجم از جمعیت نبود، کیفیت صندلی‌ها افتضاح بود، شاید برای یک نمایش کوتاه که فقط بچه‌ها شرکت داشتن خوب بود، ولی برای اینکه بزرگ‌ترها هم باشن مناسب نبود، از مشکلات سالن که بگذریم، تئاتر واقعا زیبایی بود، هر چند تهبندی خوبی به نظرم نداشت، اصلا نفهمیدیم آخرش چی شد، از فیلم‌های اصغر فرهادی هم به نظرم تهش بدتر باز بود ولی لیلی دوستش داشت و مهم همین بود.