راهزن
خیلی فیلم خوبی بود، مثل فیلمهای قدیمی خودمون که جمشید هاشمپور بازی میکرد، دقیقا یاد همون هم افتادم، ولی داستان فیلم برام جالب بود. یه موردی که از قدیم دوست داشتم ضمانت کردن و حمایت کردن بود، مثلا میگفتن فلانی در حمایت منه و هر
خیلی فیلم خوبی بود، مثل فیلمهای قدیمی خودمون که جمشید هاشمپور بازی میکرد، دقیقا یاد همون هم افتادم، ولی داستان فیلم برام جالب بود. یه موردی که از قدیم دوست داشتم ضمانت کردن و حمایت کردن بود، مثلا میگفتن فلانی در حمایت منه و هر
دیدن این فیلم خیلی برام جالب بود، چون اول فیلم رو دانلود کردم، نشستم دیدم، بعد از دو ساعت و چهل دقیقه دیدم نوشته حالا قسمت دوم رو ببینید. اصلا روحیهام رو باختم، چون دومی هم همین حدود بود، یعنی بیشتر از پنج ساعت فیلم.
من خودم عاشق فیلمهای علمی، تخیلی بودم، ولی حس میکنم این روزها فیلمهایی رو دوست دارم که داستان داشته باشند، یک داستان واقعی جذاب، به نظرم داستان زندگی آدمها اونقدر زیاد و جذاب هست که نیازی به فیلمهای علمی، تخیلی نباشه، ولی خب سلیقه است.
خیلی فیلم قشنگی بود، جایی از فیلم میخواستم کشیش رو برم اونقدر بزنم تا بمیره، موسیقیها و شعرهای سوئدی هم خیلی دوست داشتم، به نظرم همین فیلم باعث شد من به سوئد علاقهمند بشم. این حجم از آزادی رو واقعا در غرب دوست دارم، به
رسیدم به قسمت فیلمهای هندی IMDb، ولی به نظرم صنعت فیلمسازی هند پیشرفت خیلی چشمگیری داشته دقیقا مثل ما که پسرفت عالی داشتیم. محتوای فیلمهاشون خیلی خوب شده. کمتر از اون صحنههای عجیب فیلم هندی قدیمی میشه دید که یکی میاد و هزار نفر رو
بعد از دیدن این فیلم داشتم به حال خودمون غصه میخوردم، اینا دنبال چی هستن، ما دنبال چی هستیم، اینا چه چیزهایی به بچههاشون آموزش میدن و دغدغههاشون چیه! ما چی آموزش میدیم و دغدغههامون چیه! از عقب بودن به نظرم یه چیزی فراتر هستیم.
اولش دوست نداشتم این فیلم رو ببینم، دلیلش رو نمیدونم چی بود ولی وقتی شروع کردم به دیدنش دیگه نتونستم از پای فیلم بلند بشم، واقعا داستان پیچیده و جذابی داشت هر چند بیشتر خاک بر سری هم بود (لبخند). به نظرم هر چیز دیگهای
به تمام معنی کلمه فیلم غمانگیزی بود برای من. راستش نمیدونم دربارهاش چی بگم، گاهی زندگی اونقدر پیچیده میشه که تحلیل کردنش خیلی سخت میشه. این فیلم هم یه جورایی زندگی بود. من در زندگیم آدمهای این چنینی زیاد دیدم. خیلی وقتها هم برام سوال
خیلی فیلم عجیبی بود، واقعا همین که در غرب این امکان وجود داره بر علیه کار اشتباه حتی کلیسا فیلم بسازند به نظرم فوقالعاده است. نمیدونم گاهی هیچ حرفی نزدن خیلی تاثیرش بیشتر از حرف زدنه، منم ترجیح میدم چیزی نگم. فیلم فوقالعادهای بود به
خیلی فیلم عجیب و پیچیدهای بود. روایت سه داستان در هم تنیده شده، یک جورایی انگار موضوع فیلم تقدیر بود. همیشه دوست داشتم یک مدت جای خدا باشم ببینم چطوری این همه داستان رو مدیریت میکنه و بهم مرتبط میکنه! خودمونیم خدا بودن هم اونقدر