آقا فتاحی، …!

فقط یک نفر من رو اینطوری صدا میکنه، اونم سپیده است. وقتی می‌بینه توی توییتر زیاد حالم خوب نیست و در حال آه و ناله هستم بهم پیام میده و میگه چی شده آقا فتاحی؟ و من اولش می‌خندم و بعدش شروع می‌کنیم به حرف زدن، خیلی کم با هم حرف می‌زنیم ولی هر وقت حرف می‌زنیم دقیقا یکی حالش زیاد خوب نیست. مکالماتمون هم طولانی نیست ولی فوق‌العاده است، چون در زمان درستی اتفاق میفته، مثلا من خیلی دوست دارم فقط حرف بزنم، درباره‌ی مشکلاتم، نه نیازی دارم به راهنمایی، نه کمک و نه هیچ چیز دیگه‌ای، فقط یکی که فقط گوش بده و به نظرم خیلی عالی این کار رو انجام میده، گوش شنوای خیلی خوبیه به نظرم. خوشحالم که دوستان این چنینی دارم در زندگیم.