خیلی مهمه با چه کسی کار می‌کنیم!

خیلی وقت‌ها که توی کار به مشکلی بر می‌خورم، آدم‌های دور و برم شروع می‌کنند به نصیحت کردن که ما گفتیم یا می‌خواستیم بگیم، فلان کار را نکن، یا فلان کار را با فلان آدم نکن، غافل از اینکه من وقتی انتخاب می‌کنم کاری رو انجام بدم، بدون شک عاشق انجام دادن اون کار شدم و اگر آسمون هم به زمین بیاد من باز هم اون کار رو انجام میدم. این موضوع درباره‌ی آدم‌های اطرافم بیش‌تر صدق می‌کنه، چون من به شدت آدم انتخاب‌گری هستم و تک‌تک آدم‌های زندگیم رو خودم انتخاب کردم. به نظرم این طرز فکر بیش‌تر برمی‌گرده به اینکه ما آدم‌های منفعت‌طلبی شدیم، در هر رابطه‌ای دنبال سود می‌گردیم، می‌دونید، به نظرم هر وقت پول را وارد معادلات دوستانه کنیم می‌بازیم، برای من این موضوع در رابطه با شراکت هم صادقه، چون من کار نمی‌کنم تا پول به دست بیارم، یا چیزهای دیگه، کار می‌کنم، چون حتما یک مشکلی رو پیدا کردم که می‌تونم حلش کنم و با حل کردنش به آدم‌ها کمک کنم، یا چیزی رو پیدا کردم که دوست دارم انجامش بدم و برام مهم نیست ازش پول در میارم یا نه، برای همین، همیشه برای شراکت و حتی دوستی، دنبال آدم‌هایی هستم که رویاهای بزرگی دارند و با من رویاهای مشترکی دارند و تا حد زیادی در این رابطه مثل هم فکر می‌کنیم، واقعا تا الان بین دوستانم پیش نیومده سر مسئله‌ی پول حتی سر سوزنی بحث کنیم، حتی وقتی شکست‌های سختی می‌خوردیم، چند وقت پیش می‌خواستم با دوستی کار کنم ولی بعدش پشیمون شدم، به نظرم اومد هیچ نقطه‌ی اشتراکی وجود نداره، جالب اینجاست که این تصمیم را در سخت‌ترین و بدترین شرایط زندگیم گرفتم، یعنی زمانیکه به یکی شبیه اون نیاز داشتم، ولی خیلی پیش میاد این شکلی تصمیم بگیرم و مطمئن هستم یکم جلوتر خدا فرصت‌های بهتر و جذاب‌تری برام تدارک دیده، شاید الان هم دیده و من درست به دور و برم نگاه نمی‌کنم.