در ستایش تئاتر

خیلی وقت بود در حوزه‌ی تئاتر و سینما کتاب نخونده بودم. واقعیت اینه که اینم خیلی کتاب سنگینی بود، شایدم ساده بود ولی سرشار از کلمات قلمبه و سلمبه بود. البته اینم باید بگم که در اصل این کتاب نویسنده نداره، چون در اصل مصاحبه بوده که چون اهمیت زیادی داشته تبدیلش کردند به کتاب و آلن بدیو خودش هم فیلسوف و نمایشنامه‌نویس هست. واقعا وقتی یک فیلسوف نمایشنامه بنویسه به نظرم خیلی فوق‌العاده از کار در میاد، دقیقا مثل فیلسوفان گذشته. چند جایی در کتاب نظرم رو به خودش جلب کرد، در جایی که می‌گفت، من خودم بارها افرادی را از طبقه‌ی کارگر یا دانشجویی که ترک تحصیل کرده بود رو به تئاتر بردم و بعد از دیدن تئاتر دیدم که چقدر شگفت‌زده و ذوق‌زده شده‌اند ولی بعدش هیچ وقت به تئاتر نرفتند چون احساس می‌کردند تئاتر برای آنها نیست. من خودم خیلی با این طرز فکر مبارزه کردم. وقتی به کودکی خودم نگاه می‌کنم پر بود از این احساس که فلان چیز برای من نیست، فلان کار برای من نیست، فلان موقعیت برای من نیست، جایی باید این را شکست و به این باور رسید که همه چیز به همون اندازه که برای دیگران است برای منم هست.

 

آلن بدیو

مشخصات کتاب:

حجم: ۱۲۰ صفحه  |  قطع: رقعی  |  ناشر: دیبایه  |  مترجم: علی فردوسی  |  چاپ: اول