تاپ گان
راستش قرار نبود این فیلم رو ببینم، می‌خواستم یه فیلم دیگه رو ببینم ولی دیدم چند سال پیش یک فیلم دیگه با همین عنوان ساخته شده، برای همین تصمیم گرفتم اول این رو ببینم، از اونجایی که هواپیما توش داشت قطعا برام فوق‌العاده جذاب بود،
دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه
فکر می‌کردم این فیلم رو ندیدم، ولی وقتی تا آخرش دیدم فهمیدم قبلا از تلویزیون دیده بودمش و حواسم نبوده، خلاصه من دیدمش چون اومده بود جزء ۲۵۰ فیلم برتر IMDb نفهمیدم چرا؟ چون واقعا محتوای خاصی فیلم نداشت، خیلی معمولی بود از نظرم. شاید
خوشه‌های خشم
خیلی این فیلم رو دوست داشتم، من وقتی خیلی بچه بودم همیشه این سوال توی ذهنم میومد که چی می‌شد منم تو یه خانواده‌ی پولدار به دنیا میومدم یا خانواده‌ام خیلی پولدار می‌شدن، ولی هر چی بزرگ‌تر شدم، خوشحال بودم که واقعا چنین چیزی رو
پیکی بلایندرز – فصل دوم
راستش قرار نبود اینطوری این سریال رو ببینم، تصمیم داشتم فصل اول و دوم رو تا آخر بهار تموم کنم ولی حدودا سه، چهار هفته‌ای زودتر تموم کردم. سریال رو دوست داشتم، به خصوص آخرین قسمت این فصل رو، خیلی جذاب تموم شد، کل دوازده
بهترین سال‌های زندگی ما
اولش فکر کردم این فیلم هم مربوط به جنگه جهانی دومه ولی خیلی مرتبط نبود، در اصل ماجرای زندگی سه سرباز قهرمان بعد از جنگ بود. فوق‌العاده زیبا و با محتوا ساخته شده بود این فیلم، واقعا دوستش داشتم. نکته‌ی جالب فیلم‌های قدیمی برای من
وکیل مدافع شیطان
دیشب دوباره تست MBTI رو دادم، دیدم یکی از حروف شخصیت قبلیم عوض شده بود، اینبار ENTP شده بودم، خدایی هم از قبلی خوشم نمیومد، احساسم اینه آدم‌ها تغییر می‌کنند. بگذریم، جایی از توضیحاتی که نوشته بود به این اشاره می‌کرد که شما مثل وکیل
شگفت‌انگیزها
از فیلم‌های ابرقهرمانی خوشم نمیاد، موضوع فیلم برای من خیلی تکراری بود، ولی خوش ساخت بود، دیدنش برام جالب بود. به نظرم دنیا با کمبود داستان مواجه شده، شایدم به جای نویسنده و آدم‌هایی که تخیل خوبی داشته باشند فقط آدم‌های متخصص برای انیمیشن‌سازی پرورش
پیکی بلایندرز – فصل اول
نمی‌دونم چی شد شروع کردم به دیدن این سریال و خیلی زود فصل اول رو تموم کردم، البته سریال خیلی بلندی هم نبود، شاید به خاطر این بود که خیلی دیالوگ‌ها و عکس‌هاش رو می‌دیدم. تا اینجای کار به نظرم فیلم جذابی بود، دوستش داشتم،
بتمن ۲۰۲۲
بعد از دیدن این فیلم تازه فرق نولان رو با بقیه فهمیدم. اصلا قابل مقایسه نیست، مثل درک یک بچه‌ی ابتدایی از فیلم می‌مونه با یک دانشجوی دکتری، هر چند اعتقاد دارم تحصیلات فهم و شعور نمیاره و دکتر بی‌شعور هم کم ندیدم ولی خب
خانم سانشاین کوچولو
این فیلم رو فقط به خاطر این دیدم که توش فولکس داشت، یاد فولکس خودم افتادم، می‌دونید احساس کردم افتادم تو باتلاقی از آرزوهایی که بهشون نرسیدم. تازه به نظر خودم من به خیلی از آرزوهای مهم زندگیم رسیدم. ولی گاهی یک عکس، یک اتفاق،