قرار نبود این فیلم رو ببینم ولی امروز دیدم برندگان اسکار رو مشخص کردن و این فیلم به عنوان بهترین فیلم انتخاب شده، گفتم دیگه باید ببینمش، واقعا جذاب و دوست داشتنی بود، از فیلم‌هایی که توش ساز و آواز داره خیلی خوشم میاد. جایی

هفته‌ی اول عید قرار بود یک فیلم ببینم و به پیشنهاد خانواده «دینامیت» رو دیدم، واقعا مزخرف بود، تا همین امروز درگیرش بودم و حالم ازش بهم می‌خورد، دلم نمیومد بنویسم چنین فیلمی دیدم. پوچ، بی‌محتوا، مزخرف و

خیلی فیلم خوبی بود، مثل فیلم‌های قدیمی خودمون که جمشید هاشم‌پور بازی می‌کرد، دقیقا یاد همون هم افتادم، ولی داستان فیلم برام جالب بود. یه موردی که از قدیم دوست داشتم ضمانت کردن و حمایت کردن بود، مثلا می‌گفتن فلانی در حمایت منه و هر

دیدن این فیلم خیلی برام جالب بود، چون اول فیلم رو دانلود کردم، نشستم دیدم، بعد از دو ساعت و چهل دقیقه دیدم نوشته حالا قسمت دوم رو ببینید. اصلا روحیه‌ام رو باختم، چون دومی هم همین حدود بود، یعنی بیشتر از پنج ساعت فیلم.

من خودم عاشق فیلم‌های علمی، تخیلی بودم، ولی حس می‌کنم این روزها فیلم‌هایی رو دوست دارم که داستان داشته باشند، یک داستان واقعی جذاب، به نظرم داستان زندگی آدم‌ها اونقدر زیاد و جذاب هست که نیازی به فیلم‌های علمی، تخیلی نباشه، ولی خب سلیقه است.

خیلی فیلم قشنگی بود، جایی از فیلم می‌خواستم کشیش رو برم اونقدر بزنم تا بمیره، موسیقی‌ها و شعرهای سوئدی هم خیلی دوست داشتم، به نظرم همین فیلم باعث شد من به سوئد علاقه‌مند بشم. این حجم از آزادی رو واقعا در غرب دوست دارم، به

رسیدم به قسمت فیلم‌های هندی IMDb، ولی به نظرم صنعت فیلمسازی هند پیشرفت خیلی چشم‌گیری داشته دقیقا مثل ما که پسرفت عالی داشتیم. محتوای فیلم‌هاشون خیلی خوب شده. کمتر از اون صحنه‌های عجیب فیلم هندی قدیمی میشه دید که یکی میاد و هزار نفر رو

بعد از دیدن این فیلم داشتم به حال خودمون غصه می‌خوردم، اینا دنبال چی هستن، ما دنبال چی هستیم، اینا چه چیزهایی به بچه‌هاشون آموزش میدن و دغدغه‌هاشون چیه! ما چی آموزش میدیم و دغدغه‌هامون چیه! از عقب بودن به نظرم یه چیزی فراتر هستیم.

اولش دوست نداشتم این فیلم رو ببینم، دلیلش رو نمی‌دونم چی بود ولی وقتی شروع کردم به دیدنش دیگه نتونستم از پای فیلم بلند بشم، واقعا داستان پیچیده و جذابی داشت هر چند بیشتر خاک بر سری هم بود (لبخند). به نظرم هر چیز دیگه‌ای

به تمام معنی کلمه فیلم غم‌انگیزی بود برای من. راستش نمی‌دونم درباره‌اش چی بگم، گاهی زندگی اونقدر پیچیده میشه که تحلیل کردنش خیلی سخت میشه. این فیلم هم یه جورایی زندگی بود. من در زندگیم آدم‌های این چنینی زیاد دیدم. خیلی وقت‌ها هم برام سوال