اولین بار درباره‌ی این موضوع یک سخنرانی تد دیدم که توسط نویسنده‌ی همین کتاب بود، خوندن کتابش بعد از دیدن اون سخنرانی واقعا جذاب بود، من به طرز باورنکردنی آدم چندپتانسلی هستم، هرچند به نظرم تنوع این آدم‌ها خیلی بیشتر از چیزی بود که در

سال پیش کتاب تئوری انتخاب نوشته‌ی ویلیام گلسر رو خوندم، یک کتاب حجیم با ۶۰۰صفحه که انصافا می‌شد خیلی خلاصه‌تر نوشت، با خوندن این کتاب فهمیدم می‌شد دقیقا همین‌ قدر کتاب رو خلاصه کرد، البته این کتاب هم اسمش این بود ۱۲۰صفحه داشت، کل متن

نمی‌دونم کتاب‌ها از کجا فهمیدن دنبال چی هستم و به چه چیزی نیاز دارم، طی دو هفته‌ی گذشته‌ی هر چی کتاب خوندم درباره‌ی تمرکز بوده و اینکه چطوری یک کار را خوب انجام بدیم، برای من که اصلا با تمرکز میونه‌ی خوبی ندارم خیلی سخت

می‌تونم بگم این کتاب جزء تاثیرگذارترین کتاب‌هایی بوده که تا حالا در زندگیم خوندم و به شدت توصیه می‌کنم اگر نخوندید این کتاب رو، حتما بخونید. به خصوص اگر مثل من آدم چندپتانسیلی هستید. در این کتاب تاکید می‌شود که زندگی یک بازی نامحدود است

در زندگیم شعر زیاد خوندم، یعنی مجبور بودم، شعرهای حافظ، سعدی، فردوسی در کتاب‌های درسی، بعد هم خودم علاقه‌مند شدم به شهریار و

وقتی کتاب خیالبافی‌های ۱ رو خوندم، انگار دلم تنگ شد، انگار سفر کردم به گذشته، دلم برای خیلی از آدم‌ها تنگ شد، آدم‌هایی که روزی خیلی دوستشون داشتم، حتی گاهی بیشتر از خودم، شاید مسخره به نظر بیاد، ولی واقعا پیش میاد آدم کسی رو

نمی‌دونم من خیلی علاقه‌مند به جملات و متن‌های عاشقانه، به خصوص اونایی که آدم با خودنش میرسه به اوج دلتنگی هستم، یا بقیه هم مثل من هستند، این کتاب رو خیلی دوست داشتم، متن‌های ساده و روان ولی با مفاهیمی زیبا، واقعا از خوندنشون لذت

نمی‌دونم چی شد که این کتاب من رو به خودش جذب کرد، راستش خیلی وقت بود من کتاب شعر نخونده بودم، درحالیکه به شعر علاقه‌مند هستم و هر از چند گاهی دیوان شهریار یا حافظ رو برمی‌دارم و از خوندن شعرهاشون لذت می‌برم، یا شعرهای

این کتاب رو به خاطر اسم نویسنده‌اش خوندم، نه اینکه از خیلی وقت پیش می‌شناختمش، نه، از همین کمتر از دو سال پیش بود که شناختم، بعد از سقوط هواپیمای اکراینی، البته قبل از خودش عکس دخترش رو دیده بودم و زار زار گریه کرده