این هفته رو با بازدید از نمایشگاه هوایی تهران شروع کردم، واقعا نمایشگاه فوقالعادهای بود، یعنی به محل اسقاط ماشینها میرفتم برام جذابیت بیشتری داشت. آخر هفته هم که خانوادگی رفتیم دامغان، تو این سفرها رابطهی من و لیلی خیلی خوب میشه، خیلی بهم میچسبه،
این هفته بعد از مدتها دوباره در کلاس زبان ثبتنام کردم، فکر کنم بیشتر از ۲۵سال میشه که من در حال یادگیری زبان هستم، اینبار باید عزم جدی به خرج بدم و تمومش کنم، حداقل به یک جای مناسبی برسونمش. در کنارش سیمولاتور هم شروع
این هفته برای من خیلی هفتهی تلخی بود. احساس دیر رسیدن داره دیوونهام میکنه. صدای مهدی هر روز و شب توی گوشمه. چرا اینقدر دیر رسیدم واقعا؟ من که با مهدی خیلی حرف میزدم، همیشه حالش رو سعی میکردم بپرسم، سعی میکردم باهاش کار کنم،
هفتهها همینطوری پشت سر هم میگذرن، داشتم فکر میکردم قبل از اینکه روزها، هفتهها، ماهها و حتی سالها معنی پیدا کنه آدمها چطوری زندگی میکردن! به نظرم جالبتر بوده، اونقدر زندگی میکردن که بمیرن، دیگه مهم نبوده که چه کسی در چند سالگی مرده، چون
هفتهی خوبی بود، خدا رو شکر، یک فیلم خوب دیدم، یک کتاب خوب خوندم، البته دیر خوندم ولی خوندم. یک سفر به اصفهان رفتم، کلاس خلبانی رفتم و درس System رو تموم کردم. با رضا و سروش دربارهی دورهی آموزشی که دوست دارم بسازم کلی
هفتهی پنجم هم به طور باورنکردنی تموم شد. خیلی خوشحالم که بعضی از تصمیماتی که میگیرم باعث میشه حداقل به صورت اتوماتیک یک سری کارها رو انجام بدم و زمانیکه شاهد گذر زمان هستم حداقل میبینم یه کارهای مثبتی هم کردم، مثل کلاس خلبانی که
اگر اجازه بدید یکبار دیگه این جملهی تکراری چقدر زود میگذره رو بگم بعد ادامه بدم. این هفته هر روز در بلاگم نوشتم، یک کتاب خوندم، البته کتابهایی که باید بخونم رو خدایی نخوندم به خاطر حجمبالاشون ولی خوبه که طبق برنامه پیش برم، این
این هفته اینطوری بود که صبح بیدار میشدیم یکم کار کنیم میدیدیم اینترنت رو قطع کردن، یکم دیوار رو تماشا میکردیم، یکم درآمد صفرمون رو، یکم وضعیت روحمون که دیگه حالش اونقدر خرابه که دکترا جوابش کردن، یکم به دریچه خیره میشدیم و آه میکشیدیم.
نمیدونم معیارم برای چسبوندن برچسب خوب یا بد به هفتهها چه چیزهایی میتونه باشه. ولی چه با برچسب چه بدون برچسب داریم میریم جلو، حالم خیلی خوب نبود، دیگه حرفی برای گفتن باقی نمونده که دربارهاش صحبت کنم دربارهی حال بدی که دارم، واقعیت اینه
امشب اولین هفته از چالش دوازده برای پاییز ۱۴۰۱ هم تموم شد، درحالیکه اینترنت نداریم، دوستان صلاح دیدن ما از ساعت ۱۶ تا ۰۰ اینترنت نداشته باشیم، بقیهاش هم که داریم با نداشتن فرقی نکنه. واقعا شرایط عجیبیه، این حجم از پافشاری روی چیزی که