همینطوری سریع داره زمستون هم تموم میشه. حس می‌کنم وقتی طبق برنامه پیش میرم دچار روزمرگی میشم، مثل همیشه هر روز نوشتم، فیلم دیدم، کتاب خوندم، دوره‌ی آموزشی شرکت کردم، به خانواده سر زدم، سفر کردم. ماشینم خراب شد، کلاس زبان رفتم، همینقدر روتین، کارها
یک هفته‌ی پر چالش دیگه هم پشت سر گذاشتم. این هفته باز شروع کردم به یادگیری و تونستم اولین دوره‌ی مدیریت پروژه‌ی حرفه‌ای گوگل رو تموم کنم و در کنارش اولین دوره‌ی برنامه‌نویسی فرانت IBM که از فضای ابری شروع میشد رو تموم کنم. گاهی
حدودا به نیمه‌ی راه رسیدیم، ششمین هفته‌ی زمستان هم رفت، مثل همیشه هر روز در بلاگم نوشتم، یک فیلم خوب دیدم که واقعا دوستش داشتم، خیلی وقت بود فیلم با کیفیت ندیده بودم. یک کتاب خوب خوندم، کتابی که مدت‌ها بود می‌خواستم بخونمش. بعد از
هفته‌ی پنجم هم به پایان رسید. سرویس شدم یک جورایی، چالش‌های بزرگی رو سعی کردم یا حل کنم یا به تعویق بندازم. نمی‌دونم در آینده چه اتفاقاتی خواهد افتاد ولی دوست دارم امسال رو بدون تغییر در بعضی از وضعیت‌ها به اتمام برسونم. بگذریم. این
هفته‌ی پیچیده و دلگیری بود. شروع هفته که ماشین خراب بود، روز اول هفته درگیر تعمیر ماشین بودم که بتونم تازه خودم رو به تهران برسونم، چون اونقدر مشکل داشت که اگر قرار بود همه‌اش رو حل می‌کردم باید یک هفته‌ی دیگه هم می‌موندم. روز
یک جوری هفته‌ها پشت سر هم می‌گذرن که آدم اضطراب می‌گیره، شاید دلیلش این باشه که دارم می‌شمارمشون. یکی نیست بگه چه کاریه پسر، ولش کن بزار بگذره. این هفته بالاخره امتحانات دانشگاه تموم شد، خودم فکر نمی‌کردم بتونم همه‌شون رو قبول بشم، چون خیلی
این هفته چالش‌های عجیب و زیادی داشتم. سه تا از امتحان دانشگاه بود که خیلی برام مهم بودن، اصلا به خاطر این درس‌ها نتونستم زیاد واحد بردارم، چون پیش‌نیاز بقیه بودند. در کنارش باید کارها رو پیش می‌بردم. برای ویرگول کاتالوگ رو نهایی کردم و
اینقدر هفته‌ها با سرعت در حال گذر هستند که فرصت نمی‌کنم درباره‌شون به موقع بنویسم. هفته‌ی اول زمستان هم گذشت. این هفته هر روز در بلاگم مطلب نوشتم، یک کتاب خوب خوندم، یک فیلم خوب دیدم، کلاس‌های خلبانی رو شرکت کردم، آزمون یکی از درس‌های
پاییز مثل هر سال یکی از عجیب‌ترین فصل‌های زندگیم بود. پاییز رو دوست دارم، حس عجیبی رو بهم منتقل می‌کنه، حس پیر شدن. سفید شدن موهام، با تجربه شدنم و آماده شدنم برای یک سفر نامعلوم. پاییز امسال سرشار از غم بود، از روز اول
فکر می‌کنم اواسط بهار بود که تصیمات جدیدی برای سال جدید گرفتم ولی در اینجا تغییرات رو اعمال نکرده بودم. یکی از اونها این بود که کارمندی رو امتحان کنم، البته اگر اسمش رو بشه کارمندی گذاشت، تصمیم گرفتم پروژه‌ی جدیدی رو در ویرگول شروع