امروز بعد از سال‌ها یکی از دوستانم رو دیدم که وقتی دبیرستانی بودم با وجودیکه در یک مدرسه نبودیم ولی چون هم محل بودیم بعد از مدرسه همیشه هم رو در اتوبوس واحد می‌دیدیم و کلی گپ می‌زدیم. بعد رابطه‌مون بیشتر شد، با هم رفتیم

خیلی سال بود امید رو ندیده بودم. یادم میاد وقتی بچه بودم یکی از ویژگی‌های جالبش این بود که زیادی رفیق بود، البته وقتی زوم می‌کرد روی یکی و می‌گفت این رفیقمه، اونم همیشه بعد از مدتی حالش رو می‌گرفت. خلاصه هر کاری از دستش

صادق رو از وقتی بچه بود می‌شناختم، اوایل که مهاجرت نکرده بودم بیشتر هم رو می‌دیدیم تا اینکه رفته‌رفته فاصله‌ی بین دیدارهامون بیشتر شد ولی همچنان هم رو می‌بینیم و البته جدیدا بیشتر جروبحث می‌کنیم درباره‌ی عقایدمون. اینبار هم بهم زنگ زد و گفت دلش