من هر روز صبح که از خواب بیدار میشم این سوال رو از خودم می پرسم که «چرا اینجا هستم؟»، شروع می کنم به بررسی دونه دونه کارهایی که تو زندگیم از گذشته تا حالا انجامشون دادم، و باز از خودم می پرسم چرا من اون کارها را انجام دادم، جالب اینجاست که از این کار خسته هم نمیشم و هر روز صبح باز این فرآیند تکراری را انجام میدم، یه جورایی عاشق این کار شدم، عادت کردم بی خودی تو زندگیم تقلا نکنم برای کارهایی که اصلا نباید انجامشون بدم، من بعد از مدت ها فهمیدم روحیه جنگجویی دارم و زندگی آروم و بی دغدغه به دلم نمی چسبه، وقتی سنم کمتر بود به خودم گفتم من می خوام کارآفرین بشم، توی سی و یک سال زندگیم هم برای کسی کار نکردم و همیشه خدا روزیم و رسونده و ازش ممنونم، در این سال ها برای خیلی ها کار درست کردم و به خیلی ها چیزهای مختلفی یاد دادم که به واسطه اونها در حال کار کردن هستند ولی باز من این سوال رو از خودم پرسیدم، حالا که چی؟ ادامه مطلب »

یک ماه از زمانی که تصمیم گرفتم یکم سبک زندگیم و تغییر بدم گذشت، فراز و نشیب های عجیبی هم داشتم در بعضی از حوزه ها عالی عمل کردم و در بعضی حوزه ها چالش هایی داشتم ولی در نهایت به نظرم یکی از بهترین برنامه ریزی ها را داشتم و یکی از بهترین عملکرد به برنامه را در همه زندگیم و دوست دارم این روند را ادامه بدم، یکی از اون کارها نوشتن روزانه در بلاگم بود بدون هیچ قصد و نیت خاصی، من حتی لینک نوشته هام و بر خلاف همیشه تو هیچ شبکه اجتماعی منتشر نکردم، احساس کردم مخاطب بلاگم آدم های خاصی هستند که خیلی مربوط به شبکه های اجتماعی نیستند، من اینجا رو خیلی بیشتر از شبکه های اجتماعی دوست دارم، راستش خیلی احساس راحتی می کنم و حس می کنم بیشتر خودم هستم تا جاهای دیگه، راه سختی رو انتخاب کردم برای زندگی ولی روحیه من جنگجویی هست، نمی تونم راحت بشینم و به خودم و چرندیات روزمره دیگران فکر کنم، دوست دارم مدام در جنگیدن باشم، یادگیری در میدان جنگ لذت بخش تر از کلاس های درس هست، حتی در کسب و کار هم همین عقیده را دارم و سر کلاس خاصی ننشستم، بریم که انشالله یک ماه فوق العاده دیگه بسازیم، یکی از خوشبختی های من در زندگی بودن در کنار آدم هایی هست که فوق العاده اند و دوستشون دارم.

امروز عصر حوصله مون سر رفته بود همگی نشستیم توی ماشین و دور شهر می چرخیدیم که یهو چشم مون به تابلو باغ وحش افتاد، بیست سالی بود که باغ وحش نرفته بودم، از شانس همه هم با رفتن به باغ وحش موافق بودن، وقتی وارد باغ وحش شدیم روی اولین قفس نوشته بود قرقاول ولی توی قفس اثری از پرنده نبود، به جای اون دو تا آهو گذاشته بودن، شاید می خواستن هوش بچه ها را حدس بزنند، یکم جلوتر رفتیم رسیدیم به قفس طاووس هندی، انصافا دیگه منتظر دیدن منظره هیجان انگیزی بودیم که یک خروس سفید که سرش رو گرفته بود بالا و سعی می کرد با شکوه قدم بزنه و نقش طاووس هندی رو بازی کنه از جلوی ما رد شد، احساس کردم ماجرا همین جا تمام هست ولی این طور نبود، تابلوی بزرگی که روش گاو میش نقاشی شده بود نظرم رو جلب کرد و به سمتش حرکت کردم. ادامه مطلب »

من هر وقت برای خودم برنامه ریزی می کنم که مثلا فلان کارها را برای مدت مشخصی انجام بدم بعد از مدتی نمیشه و میرم توی دیوار، تازه فهمیدم یه جورایی عادت ماهیانه است، دقیقا در هر ماه بعد از بیست و چهار روز هفت روز حوصله انجام هیچ کاری رو ندارم، قبلا خیلی اعصابم به هم می ریخت، البته الان هم به هم می ریزه ولی فهمیدم تو این هفت روز باید همه چیز و رها کنم و خیلی به خودم سخت نگیرم، تنها نکته ای که همیشه فراموش اش می کنم اینجاست که باید بعد از اون هفت روز همه چیز رو دوباره مثل قبل کنم و باز شروع کنم به تلاش و کوشش، مهم نیست چه چیزی باعث زمین خوردنم میشه، حتی ممکنه هیچ دلیل خاصی نداشته باشه و صرفا خسته شده باشم، مهم اینه باید دوباره بلند بشم و تلاش کنم، اگر این کار را نکنم بدون شک باید فاتحه اون برنامه را بخونم، راستش من خیلی تو این موضوع که دوباره بلند بشم و شروع کنم قوی نبودم و نیستم ولی می خوام این بار تلاش کنم و بعدا درباره نتیجه اش بنویسم.

من همیشه برای دوستانم ارزش و احترام خاصی قائل هستم، چه باهاشون در ارتباط باشم و چه نباشم، یه جورایی میشه گفت حرمت نون و نمک برام خیلی مهم هست، یادم میاد وقتی با یکی از بهترین دوستانم سال ها پیش به خاطر شراکتمون توی یک شرکت به اختلاف خورده بودیم و می خواستیم از هم جدا بشیم، بهش گفتم شاید نتونسته باشیم کنار هم کار کنیم ولی دوستان خوبی برای هم خواهیم بود و اینگونه هم بود، الان بیش از هفت سال از اون ماجرا می گذره و ما همچنان با هم دوست هستیم و اگر کاری بتونیم برای هم انجام بدیم بدون شک دریغ نمی کنیم، ما شرکت نرم افزاری داشتیم و من عاشق حوزه آی تی بودم ولی وقتی جدا شدیم من شرکت و گذاشتم برای اون و به خاطر اینکه هر روز باعث آزار روحیش نباشم حوزه آی تی را برای مدتی کنار گذاشتم. ادامه مطلب »

به نظر من یکی از بدترین حس های دنیا همین حس ششم هست، بعضی وقت ها من و واقعا فلج می کنه، مثلا یک روز که همه چیز خوب هست و هیچ مشکلی نداری و داری راحت زندگی ات و می کنی صبح از خواب بیدار میشی، دلشوره امان بهت نمیده ولی درکش نمی کنی، علتش و نمی دونی، میری سر کار هر اتفاق خوبی که می افته تو احساس خوبی نداری، مدام منتظر یک اتفاق بد هستی ولی اون اتفاق نمی افته، بعد از کار میری خونه و باز منتظری و خبری نیست، دیگه خیالت راحت میشه که همش الکی بوده و میری که استراحت کنی، گوشی لعنتی رو می گیری دستت یکم تو این شبکه های اجتماعی می چرخی می بینی دوستی ویدئویی رو ریتوییت کرده و تو هم روش کلیک می کنی، بی اختیار از جات بلند میشی، دیگه خواب به چشم هات نمیاد، تمام خاطرات بخش بزرگی از زندگی ات که در حال فراموش کردنش هستی از جلوی چشم هات رژه میره، خاطره پشت خاطره دیگه کنترل چیزی دستت نیست، دلیل تمام دلشوره های روزت رو با تمام وجود درک می کنی. ادامه مطلب »

امروز باید طرح یک پروژه را آماده می کردم و با خودم برای ارائه به جلسه ای می بردم، چند روز هم فرصت داشتم ولی تا امروز نتونسته بودم چیزی بنویسم چون واقعا به تمام فکرها و حتی حرف هایی که در جلسه گذشته اش زده بودم ایمان نداشتم، احساس می کردم یک جای کار خیلی می لنگه، از طرفی این پروژه را خیلی دوست دارم و نمی خواستم با تغییر مواضع یه جورایی از دست بدمش، بچه ها بهم فشار می آوردند که چرا نمی نویسی و من سکوت می کردم و تو خودم بودم، اینقدر فکر می کردم که مغزم درد می گرفت، تا اینکه امروز صبح بیدار شدم، پشت سیستم نشستم و شروع کردم به نوشتن ولی نه چیزهایی که خواسته بودن بنویسم، چیزهایی نوشتم که احساس می کردم باید بنویسم، بعد از اینکه چهارچوب کلی طرح را نوشتم بچه ها را صدا زدم و ازشون خواستم هر کاری دستشون هست بزارند کنار و شروع کردیم به چکش کاری طرح، یه جورایی یک ساعت قبل از اینکه وارد جلسه بشم همه استرس داشتند که سرنوشت این پروژه چه خواهد شد. ادامه مطلب »

امام حسین (ع) در کربلا خطاب به کوفیان فرمودند: «اگر حرف مرا گوش کنید شما را هدایت می کنم و اگر نشنوید، همه تان گناهکار خواهید بود. شماها یک دسته تان تطمیع شدید، به شما پول داده اند که به جنگ با من آمده اید. شکم هایتان الآن پر از حرام است. چون لقمه حرام خورده اید، چیزی نمی فهمید و هیچ عبادتی از شما اثر نمی کند و باعث نمی شود که به حرفهای من گوش دهید». (بحارالأنوار ۴۵)، با این سخن به نظرم اینکه خودمون رو قانع کنیم ما بابت پولی که می گیریم داریم زحمت می کشیم و مهم نیست برای چه کسانی کار می کنیم به نظرم گمراهی محض هست، اگر گمراهی نباشه کسانی که پول گرفتند و رو به روی امام حسین (ع) شمشیر زدن نباید گناهکار باشند، بابت شمشیر زدن و کارشون مزد گرفتن، حالا سوال اینجاست که آیا اون همه آدم مال حرام می خوردند؟ ادامه مطلب »